اثرات زمان اختلاط و سرعت اختلاط بر خواص رئولوژیکی، کارایی و خواص مکانیکی بتن های خودترکیب

فرآیند اختلاط نقش مهمی در ریزساختار بتن ایفا می کند که کیفیت محصول نهایی را مشخص می کند. بهینه سازی زمان اختلاط و سرعت اختلاط در طول فرآیند اختلاط می تواند قیمت واحد و مصرف انرژی را بدون تأثیر بر کیفیت محصول کاهش دهد. علاوه بر این، مصرف انرژی برای تولید بتن های خود تحکیم (SCC) به دلیل ترکیبات و ساختار آنها بیشتر از بتن های معمولی است.

با توجه به اینکه خواص رئولوژیکی و مکانیکی عملکرد بتن را ارزیابی می کند، در تحقیق حاضر اثرات انرژی اختلاط بر خواص ذکر شده بتن های خود تراکم به طور همزمان مورد توجه قرار گرفته است. بر این اساس، مخلوط های مختلف حاوی عامل اصلاح کننده ویسکوزیته مبتنی بر پلی ساکارید و پودر سنگ آهک تحت سرعت اختلاط و زمان اختلاط متفاوت ساخته می شوند. 

با توجه به نتایج زمان اختلاط، زمان بهینه برای اختلاط در این تحقیق به منظور بهبود کارایی و ارائه سطوح ایده‌آل از ویژگی‌های رئولوژیکی مانند حداقل تنش‌های تسلیم (استاتیکی و دینامیکی) 8 دقیقه است.

از نظر سرعت اختلاط، افزایش دو برابری از 20 به 40 دور در دقیقه، جریان اسلامپ را تا 5 درصد افزایش می دهد. علاوه بر این، تسریع در سرعت اختلاط، تنش تسلیم دینامیکی را تا 37 درصد برای مخلوط‌های مخلوط مخلوط 11 دقیقه افزایش می‌دهد، که بیشتر از افزایش تنش تسلیم دینامیکی مخلوط‌ها در زمان‌های اختلاط است. از نظر خواص مکانیکی، افزایش زمان اختلاط باعث افزایش مقاومت فشاری بتن می شود. با این اوصاف،